Sander schreef gedichtjes, in een gebloemd minischriftje. Hij vulde zijn vossentas met muntthee en kwam zomaar in de flow.
Sabine Pauwaert liet zich erdoor inspireren. Karine de Wasch fotografeerde de werkjes buiten, waarmee ze er nog een laag aan toevoegt.
En ik ben dankbaar voor al dat moois. Al schuilt in mijn dankbaarheid nog steeds veel verdriet, zoals toen ik deze ochtend een rouwbericht in de krant las. Student bio-ingenieur, moedige strijd tegen melanoomkanker, gestorven in de armen van de mama. En ik huil mee.
Sabine creëert ook kunst met zieke kinderen. Ze houdt er een poëtisch blog over bij.